بررسی ویژگی های ژئوشیمیایی مجموعه نفوذی نطنز، شمال اصفهان

منطقه نطنز در 120 کیلومتری شمال شهر اصفهان واقع شده است. از نظر تقسیمات زمین شناسی، این منطقه در کمربند آتشفشانی ارومیه دختر قرار گرفته است. در این ناحیه توده های نفوذی به سن الیگو- میوسن در سنگ های آتشفشانی متعلق به ائوسن نفوذ کرده اند. مجموعه نفوذی نطنز از نظر سنگ شناسی، شامل انواعی همچون گابرو، دیوریت، کوارتزدیوریت، کوارتزمونزونیت، گرانودیوریت و گرانیت است. بررسی های صحرایی، کانی شناسی و ژئوشیمیایی نشان می دهند که ماگمای مادر مجموعه گرانیتوییدی منطقه از نوع i و کالک آلکالن بوده، از نظر درجه اشباع از آلومینیوم (asi) متاآلومین محسوب می شود. ماگمای سازنده گابروی منطقه از ذوب گوشته فوقانی متاسوماتیزه حاصل شده که قبل از جایگزینی، اندکی فرآیند تفریق را متحمل شده است. ماگمای مادر مجموعه گرانیتوییدی معادل ماگمای دیوریتی منطقه بوده که خود، حاصل اختلاط ماگمای مافیک مشتق شده از گوشته و ماگمای منتج از ذوب پوسته است. همچنین، مطالعات ژئوشیمیایی عناصر نادر خاکی کمیاب نشان می دهد که این سنگ ها در قلمرو کالک آلکالن مربوط به مناطق برخوردی (حواشی فعال قاره ای) قرار می گیرند. همچنین الگوی تخت عناصر نادر خاکی نشان می دهد که ﻣﻨﺸﺄ ماگمای اولیه این مجموعه در خارج از محدوده پایداری گارنت است. کلیه شواهد پترولوژیک نشان می دهد که در تکوین سنگ های منطقه فرآیند تفریق از دیوریت تا مونزوگرانیت نقش اصلی را داشته است. محیط تکتونیکی مجموعه نفوذی مورد نظر با فعالیت ماگماتیسم در حین فرورانش و یا بر اثر فازهای کششی پس از تصادم قاره های عربی و ایران مرکزی قابل انطباق است.